نظرات ياداشت يا عمه سادات...

+ نرگس*

نمي‌دانستم که براي دوست‌داشتنِ دانايي
بايد رو به دعاي آينه يا اميدِ آب
آهسته از تشنگيِ اين تُنگِ شکسته سخن گفت:
فقط مي‌دانم
يک جاي خيلي دور
دريا داغدارِ مُرغانِ مهاجري‌ست
که همين نزديکي‌ها
رو به اميد آب و دعاي آينه رفتند
و ديگر باز نيامدند.

ببين!
دارم با شما
از احتمالِ حادثه سخن مي‌گويم!
شما ماهيانِ کوچکِ دريانديده نمي‌دانيد
اين خانه، اين کوچه، اين جهانِ بي‌جواب حتي
دستِ کمي از دل تنگِ اين تُنگِ تشنه ندارد!

حالا مي‌گوييد چه کنيم؟
راه بيفتيم و از داغِ دريا ... تشنه بميريم؟!

سيد علي صالحي