مثل بوی باران ... - من و گل نرگس

درخت بود و تو بودی و باد، سرگردان

میان دفتر باران، مداد سرگردان

تو را کشید و مرا آفتابگردانت

میان حوصله گیج باد سرگردان

همیشه اول هر قصه آن یکی که نبود

نه باد بود و نه تا بامداد سرگردان

و آن یکی همه ی زاد قصه بود و در او

هزار و یک شب و صد شهرزاد سرگردان

تمام قصه همین بود راست می گفتی :

تو باد بودی و من در مباد سرگردان

زمین تب زده، انسان عصر یخ بندان

و من میان تب و انجماد سر گردان

ستاره ها همه شومند و ماه خسته من

میان یک شب بی اعتماد سر گردان

مرا مراد تویی گرچه بر ضریح تو هست

هزار آینه ی نا مراد سرگردان

نماد نام تو بود و نماد ناله من

هزار ناله در این یک نماد سر گردان

................................................

................................................

درخت کوچک تنها به باد عاشق بود

و باد

    بی سرو سامان

                       و باد

                                 سر گردان

تمام قصه همین بود، راست می گفتی !

 

 

                  دکتر محمد حسین بهرامیان

---